Τι είναι σεβασμός;

«Ο σεβασμός είναι ένας πετυχημένος συνδυασμός γλυκύτητας και αυστηρότητας, φόβου και αγάπης»

Ρ. ΒOVΕΤ

Η σημασία του σεβασμού είναι μία από τις πιο σημαντικές θεμελιώδεις ηθικές αξίες. Ο σεβασμός δίνεται και λαμβάνεται. Περιμένουμε από τους άλλους να μας σέβονται ως αντάλλαγμα για το σεβασμό που δείχνουμε εμείς. 

Ο σεβασμός όμως έχει μια ιδιαιτερότητα, κερδίζεται. Δεν μπορεί να μετρηθεί ως ποσότητα, δεν μπορεί να αγοραστεί, ούτε μπορείς να τον διαπραγματευτείς. Αν και χτίζεται με την πάροδο του χρόνου, εύκολα μπορεί να χαθεί σε μια στιγμή στις ανθρώπινες σχέσεις. Όσο και αν επιθυμούμε το σεβασμό ή όσο και αν παρακαλέσουμε για αυτόν, μόνο οι άλλοι μπορούν να μας τον παραχωρήσουν ως αποτέλεσμα της δικής μας συμπεριφοράς. Και ο καλύτερος τρόπος για κερδίσουμε τον σεβασμό των άλλων είναι με το να συμπεριφερόμαστε με τρόπο ηθικό και δίκαιο, προσφέροντας αγάπη και βοήθεια προς τον συνάνθρωπό μας και όλα τα άλλα πλάσματα του πλανήτη.

Η λέξη σέβομαι στα λατινικά είναι respectare, που σημαίνει «κοιτάζω γύρω μου». Σημαίνει λοιπόν ότι σέβομαι κάποιον όταν κοιτάζω γύρω μου και δεν τον ενοχλώ σε αντίθεση με εκείνον που δε σέβεται. Συμπεριφέρομαι δηλαδή, έχοντας στο νου μου ότι δεν είμαι μόνος.

Ο σεβασμός μαθαίνεται στην παιδική ηλικία

Μερικοί γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους με ανεκτικότητα να κάνουν ότι θέλουν, πιστεύοντας πως τα παιδιά πρέπει να ανατρέφονται με πνεύμα ελευθερίας. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι το πιο σημαντικό είναι η σχολική εκπαίδευση του παιδιού τους, γι’ αυτό και του παρέχουν απεριόριστη ελευθερία αρκεί να παίρνει καλούς βαθμούς και να μπει σε κάποιο πανεπιστήμιο.

Πολλές φορές η πολυάσχολη ζωή, η επιτακτική καθημερινότητα δεν επιτρέπουν στους γονείς να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά και να τους μαθαίνουν να σέβονται τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους.

• Σεβασμός δεν σημαίνει υπακοή και πειθαρχία. Όμως όταν ένα παιδί σέβεται η υπακοή ακολουθεί, γιατί γνωρίζει ότι αυτό που του λένε οι γονείς είναι για το δικό του καλό.
• Ο σεβασμός είναι στάση ζωής και όχι απλά καλή συμπεριφορά.
• Ο σεβασμός δεν είναι ο πληθυντικός στον λόγο, αλλά στην σκέψη, στην πράξη (συμπεριφορά), στο συναίσθημα, στον τρόπο που κοιτάμε και ακούμε κάποιον, στην αξιολόγηση ενός ανθρώπου.
• Σεβασμός είναι οι λέξεις ευχαριστώ, παρακαλώ, συγνώμη, ειλικρίνεια, αλήθεια.
• Ο σεβασμός συνεπάγεται επιτυχία. Το παιδί που σέβεται φαίνεται στο τρόπο που λειτουργεί με τα παιχνίδια και με ότι του ανήκει, έχει υπευθυνότητα για τα πράγματα της ηλικίας του και έχει καλές σχέσεις και με τους φίλους και τους συμμαθητές του.

Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται στις διαπροσωπικές σχέσεις είναι γραμμένος από τον Χόρχε Μπουκάι και αποτελεί το ορισμό του σεβασμού στην συμπεριφορά των τρίτων προς εμάς:

• ΘΕΛΩ (να με σέβεσαι)
• Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις
• Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές
• Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις
• Θέλω τη βοήθεια σου, κι όχι ν’ αποφασίζεις για μένα
• Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις
• Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα
• Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ
• Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις
• Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι
• Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα
• Θέλω να πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις
• Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν
• Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις
• Θέλω να ξέρεις... πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου . . .
• Χωρίς όρους.

Στεφανίδης Κυριάκος