Εδώ και 1 χρόνο αναλάβαμε την βαριά ευθύνη της διοίκησης του νέου Δήμου μέσα στο πλαίσιο:
1. Μιας πρωτοφανούς κρίσης, Ελληνικής αλλά και παγκόσμιας. Μιας κρίσης που έχει διαλύσει όλες τις δομές της δημόσιας διοίκησης, την οικονομία στο σύνολο της, το κράτος κοινωνικής πρόνοιας, τις περισσότερες οικογένειες και έχει δημιουργήσει ένα εκατομμύριο ανέργους.
2. Μιας πρωτόγνωρης κατάστασης που αφορά την εφαρμογή του σχεδίου του νόμου του Καλλικράτη, για την συνένωση τριών υφιστάμενων Δήμων, οι οποίοι στην πλειονότητα τους είχαν υπέρογκα χρέη και δομικά λειτουργικά προβλήματα. Ο Καλλικράτης μας εισήγαγε σε μια νέα δομή με νέες υποχρεώσεις και λειτουργικές απαιτήσεις, χωρίς όμως να μας δώσει και τους απαραίτητους πόρους, και μ’ ένα ελλιπέστατο θεσμικό πλαίσιο.
3. Μιας μείζονος αντιπολίτευσης, η οποία κάνει πόλεμο φθοράς στην διοίκηση, με μόνο κριτήριο την δημιουργία προϋποθέσεων για να καταλάβουν την εξουσία του Δήμου. Ασκούν πολιτική ζημίας ενάντια στον Δήμο και ιδιαίτερα τους πολίτες, οι οποίοι δοκιμάζονται από την κρίση, για να επιτύχουν πολιτικά αμοραλιστικά οφέλη.
Η διοίκηση μας, με την θάλασσα αυτή των προβλημάτων, παλεύει με την καθημερινότητα του πολίτη, που αμείλικτη περιμένει κάθε πρωί. Τα στελέχη μας καταβάλουν έναν τιτάνιο αγώνα να ανταπεξέλθουν και αυτό αναγνωρίζεται από όλους τους αντικειμενικούς κριτές της πολιτικής μας.
Η παρούσα επιστολή μου έχει αιτία την αγωνία μου για τα προβλήματα των συμπολιτών μας, για τα οποία γίνομαι αποδέκτης ως πολιτικός, αλλά και ως γιατρός του ΕΣΥ. Κάθε μέρα γίνομαι αποδέκτης του πόνου των συμπολιτών μας. Οι άνεργοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, οι επιχειρήσεις εστίασης, που απασχολούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων βρίσκονται σε δραματική κατάσταση και κυρίως μετά την τελευταία άνοδο του ΦΠΑ, η αλιεία και η γεωργία δοκιμάζονται σε μέγιστο βαθμό. Παντού βλέπω ανέργους, οικογένειες χωρίς θέρμανση, χωρίς βασικά είδη διατροφής, αρρώστους που στερούνται της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, λόγω της κατάρρευσης του ΕΣΥ.
Δήμαρχε,
‘Oλες αυτές οι φωνές αγωνίας και πόνου δεν με αφήνουν να ησυχάσω. Όσα και αν έχουμε κάνει είναι λίγα μπροστά στον πόνο που απλώνεται γύρω μας. Η λύση είναι μόνο μια. Ανάπτυξη και μόνο Ανάπτυξη.
Δυστυχώς η καθημερινότητα και τα προβλήματα της, μας έχουν απορροφήσει. Πρέπει όμως, να κάνουμε την υπέρβαση και να αφοσιωθούμε όλοι μας, ενωμένοι, στα θέματα της ανάπτυξης. Να σημάνουμε γενικό συναγερμό στο Δήμο και όλοι μαζί σαν ένα σώμα, πολίτες, φορείς, επιχειρηματίες, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, να πολεμήσουμε για την επιβίωση μας, αφήνοντας κατά μέρος τα προσωπικά μας και τις διαφορές μας, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή.
Ήρθε η ώρα των πολιτών, της κοινωνίας. Πρέπει να ξαναγίνουμε κοινωνία. Πρέπει να προτάξουμε το εμείς, στο εγώ. Μόνο ενωμένοι όλοι μαζί θα επιβιώσουμε, αλλιώς θα χαθούμε.
Η τοπική κοινωνία περιμένει με αγωνία από εμάς, που μας εξέλεξε, να βγούμε μπροστά και να δώσουμε λύσεις - να δημιουργήσουμε λύσεις
Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να μετατρέψουμε τον Δήμο σε μοχλό ανάπτυξης
Η ανάπτυξη είναι η τελευταία γραμμή, η τελευταία ελπίδα για την επιβίωσης μας. Είναι μονόδρομος
Τώρα είναι η ώρα της δράσης
Με εκτίμηση
Στεφανίδης Κυριάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου