Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Η ΜΑΓΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ


Ν. Επιβάτες 24/4/2014

Μεγάλη έκπληξη προκαλεί ο κυνισμός υποψηφίων στο Δήμο μας. 
Μετά από τα ψεύτικα τα έργα τα μεγάλα, που ανακοίνωσαν, κατά την παρθενική παρουσίαση του συνδυασμού, ήρθε η στιγμή να παρουσιάσουν το λογότυπο του συνδυασμού τους, εδώ με έξυπνο τρόπο μας παρουσίασαν πώς θα γίνουν αυτά τα έργα «Θερμαγικός» ή με έξυπνο τρόπο εξήγησαν στους ψηφοφόρους τους πώς δεν θα γίνουν. (κρατάτε όποιο από τα δύο σας βολεύει).

Σήμερα ενημερώθηκα για το μεγαλόπνοο σχέδιο της αυτοχρηματοδότησης του δήμου. Έρχονται λοιπόν από το παρελθόν και φέρνουν μαζί τους προτάσεις που τις εφάρμοσαν, από όποια θέση και αν κατείχαν, ως προτάσεις για το μέλλον. -(Δοκιμασμένα πράγματα)- και γίνομαι πιο σαφής, αναφέροντας κάποια παραδείγματα:
Αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχοντας στην διοίκηση τα προηγούμενα χρόνια, σε διάφορες βαθμίδες, αντί να στηρίξουν την εκπαίδευση, τον μαζικό αθλητισμό, τον πολιτισμό, κ.τ.λ με διεκδίκηση κονδυλίων από τα αρμόδια ταμεία ή υπουργεία , διαχειρίζονταν και διοχέτευαν τα κονδύλια που κατάφερναν να φτάσουν σε αυτούς, σε συγκεκριμένους συλλόγους, οι οποίοι με τη σειρά τους, τα αξιοποιούσαν κατά την άποψή τους, για την ανάπτυξη των παραπάνω που αναφέραμε, πώς; Μα απλά καταπατώντας τα γήπεδα του Δήμου οι μεν και τα οικήματα οι δε (εξαιρούνται οι σύλλογοι γονέων) και ορίζοντας με τη σειρά τους ( οι σύλλογοι) ένα τίμημα, το οποίο έπρεπε να καταβάλλουν τα παιδιά του δήμου, για να έχουν πρόσβαση στα γήπεδα και να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις. Έτσι κάποια στιγμή κάνοντας μια πολύ απλή καταμέτρηση των παιδιών που συμμετείχαν σε αυτούς ανακαλύψαμε ότι ήταν το 26%. Το υπόλοιπο 74% ή θα έπρεπε να καταβάλλει το τίμημα που όρισαν οι τιμημένοι εκπρόσωποι αυτών των συλλόγων, για να έχουν κάποια τύχη ή ήταν απλός άτυχα . Τι να κάνουμε – c’est la vie- που λένε και οι φίλοι μας οι Γάλλοι, ή όπως το λέμε εμείς οι Έλληνες :- έχεις εσύ έχουμε όλοι, έχω εγώ, έτσι είναι η ζωή.- Να λοιπόν η πρώτη μέθοδος αυτοχρηματοδότησης για τα κοινά.
Ας έρθουμε τώρα στους συλλόγους γονέων που εξαιρέσαμε παραπάνω, για αυτούς τα πράγματα ήταν ακόμα πιο αισχρά , μην έχοντας άλλη επιλογή για τα παιδιά τους οι γονείς, τα στέλνουν στα δημόσια σχολεία, κάτω από τη σκέπη της δωρεάν δημόσιας παιδείας, ναι αλλά έλα που ποτέ δεν έφταναν τα κονδύλια να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων,(πρόβλημα, πώς το λύνεις; Αστυνόμος Σαΐνης) απλά θα πληρώσουν οι γονείς.
Αντιμέτωποι λοιπόν, οι έρμοι γονείς, με μια ενορχηστρωμένη συμπαιγνία συλλόγων, Διευθυντών και διοικητικών, -οι πλέον αρμόδιοι να απαιτήσουν τα λεφτά από εκεί που έπρεπε,- έβαζαν το χέρι βαθιά στη τσέπη. Να και ο δεύτερος τρόπος αυτοχρηματοδότησης. Και σε αυτό το σημείο κάποιοι ένθερμοι υποστηρικτές αυτής της φιλοσοφίας θα μας πουν – τι να κάνουμε ρε φίλε αφού δεν έφταναν τα λεφτά- τους απαντάμε –για άλλα πράγματα έφταναν με το παραπάνω- και τους αφήνουμε, ίσως κάποτε να καταλάβουν.
Να λοιπόν που ήρθε και η στιγμή να ακούσουμε και το μεγαλόπνοο σχέδιο αυτοχρηματοδότησης για τα λειτουργικά έξοδα του Δήμου, από πού; Από τους ίδιους δημότες που τους ξεπουπούλιασαν με τους φόρους, τα δημοτικά τέλη, την αυτοχρηματοδότηση του ενταγμένου σε ΕΣΠΑ αποχετευτικού κ.α.
Θα μπορούσα να γράψω πολύ περισσότερα , αλλά νομίζω ότι αυτά που είπαμε παραπάνω, είναι αρκετά για να δώσουν το στίγμα της πολιτικής κάποιων, πώς βλέπουν την όποια ανάπτυξη για το δήμο μας.
Το μόνο σίγουρο σχέδιο που έχουν, αν κερδίσουν τις εκλογές , είναι να φύγουν με τις εισπράξεις μιας πενταετούς φιέστας με κλόουν, γελωτοποιούς, μάγους και ταχυδακτυλουργούς.
Θερμαγία θα έλεγα.
Παπατόλιος Θανάσης 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου